Nowotwór to choroba stanowiąca poważny problem epidemiologiczny i społeczny na całym świecie. W Polsce niestety wykrywalność chorób nowotworowych na wczesnym etapie ich rozwoju jest znikoma, a większość pacjentów trafia do onkologa, kiedy choroba jest już w zaawansowanym stadium, co radykalnie zmniejsza szanse na wyzdrowienie.

Z przeprowadzanych w naszym kraju badań wynika, że większość ludzi celowo unika wykonywania badań profilaktycznych z lęku przed tą chorobą. Pacjenci wolą więc jak najdłużej trwać w niewiedzy, niż zacząć wczesne leczenie. Bardzo ważne są wszystkie akcje społeczne, które mają na celu uświadamianie Polek, że wczesna diagnoza jest kluczowa w skutecznym leczeniu raka piersi. Wcześnie wykryty nowotwór piersi jest w pełni wyleczalny. W dzisiejszym wpisie wytłumaczymy, jaką rolę w diagnostyce tej choroby pełni punkcja cienkoigłowa.

Na czym polega punkcja cienkoigłowa?

Punkcję przeprowadza się z użyciem niewielkiej igły (najczęściej o średnicy 0,6-0,8 mm). Materiał komórkowy pobierany jest poprzez igłę do strzykawki. Przed badaniem miejsce wkłucia zostaje zdezynfekowane, niekiedy lekarz decyduje o zastosowaniu znieczulenia miejscowego. Pacjent przebywa w pozycji siedzącej lub leżącej. Po pobraniu materiał komórkowy jest utrwalany na specjalnym szkiełku, a następnie analizowany pod mikroskopem.

Punkcja nie jest bolesna. Polega na delikatnym nakłuciu i zaaspirowaniu komórek do igły. Podczas biopsji cienkoigłowej tarczycy może pojawić się nieprzyjemne uczucie, które związane jest z przebiciem skóry igłą, co niekiedy opisywane jest przez pacjentów jako ból lub dyskomfort.

Z kolei podczas biopsji piersi, lekarz przed wykonaniem punkcji musi uchwycić guzek palcami (jeśli jest wyczuwalny) i dopiero wówczas wbić w skórę igłę. Po przebiciu skóry kilkakrotnie przesuwa igłę w górę i w dół, dzięki czemu możliwe jest pobranie komórki zmienionej tkanki do strzykawki.

Wynik biopsji cienkoigłowej zwykle po kilku dniach jest gotowy do odebrania. W najpilniejszych przypadkach można je otrzymać nawet po kilku godzinach.

Zabieg biopsji jest wykonywane najczęściej wówczas, gdy istnieje podejrzenie występowania raka piersi, nowotworu gruczołu krokowego lub raka sutka. Najczęściej istnieje konieczność pobrania materiału komórkowego w przypadku zidentyfikowania guzków podczas badania ultrasonograficznego, radiologicznego, palpacyjnego lub podczas samokontroli.